jaszczurowa

Co tu dużo mówić. Po prostu uwielbiam książki Agaty Christie, a w szczególności powieści i opowiadania z Herkulesem Poirot. Większość już przeczytałam, ale czasem uda mi się znaleźć w bibliotece „perełkę”, której nie mam. Tak też było ze „Zbrodnią na festynie”. Pewnego dnia spokój Herkulesa Poirot zostaje przerywany przez niespodziewany telefon Pani Adriane Oliver, znanej pisarki. Prosi go ona o natychmiastowy przyjazd do Nassecombe, na festyn organizowany przez państwo Stubbs, w czasie którego odbędzie się Polowanie na Mordercę. Kobieca intuicja podpowiada Pani Oliver, że może dojść do prawdziwego morderstwa. Słynny detektyw postanawia jej pomóc. Ma okazję gościć w rezydencji i poznać jej mieszkańców i przyjaciół właścicieli. Pani Oliver opowiada detektywowi o „zaaranżowanym” morderstwie, przedstawia wszystkie wskazówki, tropy, osoby biorące w tym udział, w tym harcerkę, Marlenę Tucker, która miała „grać” zwłoki. W czasie festynu okazuje się, że Marlena naprawdę została zamordowana, a Pani Stubbs zniknęła. Mimo starań, nawet Poirot nie potrafi wyjaśnić motywu zabójstwa, ani jego sprawcy. Wraca do Londynu, choć sprawa nie daje mu spokoju. Dochodzi do kolejnego morderstwa. Jak niemal w każdej powieści Christie, występuje tu zamknięty krąg podejrzanych, ograniczona przestrzeń, dlatego wiemy, że mordercą nie będzie ktoś nieznany czytelnikowi. Rozwiązanie jest zaskakujące i nieprzewidywalne. Nie chcę zdradzać więcej szczegółów, żeby nikogo nie naprowadzić na żaden trop. Książka lekka i przyjemna, w sam raz na jeden wieczór.